عشایر بختیاری از اقوام ایرانی است که عمدتا در استان های خوزستان، لرستان، اصفهان،و چهارمحال بختیاری ساکن است و به دو شاخه اصلی هفت لنگ و چهار لنگ تقسیم میشود و گویش آنها نیز بختیاری است.
در حال حاضر عشایر از استان گرمسیر به خصوص خوزستان در حال وارد شدن به استان چهار محال و بختیاری هستند و در حال ساکن شدن در مناطق مختلف و خوش آب هوا این استان هستند.
عشایر بیشتر در مناطق مختلف شهرستان کوهرنگ مستقر می شوند و به دامداری می پردازند.
زنان عشایر بختیاری از لباسهای بسیار زیبایی استفاده می کنند که الهام گرفته از طبیعت است.
پوشش سر زنان بختیاری لچک و مینا است که لچک کلاهی است که زیر مینا استفاده و با انواع سکههای قدیمی، مروارید، سنگ و پولک تزیین میشود و انواع مختلف دارد.
مینا روسری از جنس حریر و ابعاد بسیار زیاد بهشکل مستطیل است که بهصورت بسیار خاصی بسر میکنند مینا را با سنجاق محکم به توسط بندی از یکسوی لچک بهسوی دیگر آن از پشت سرشان میآویزند که به آن سیزن گفته میشود.
پوشش زنان بختیاری پیراهنی است بنام جومه یا جوه، جلیقه (جلیزقه) روی پیراهن پوشیده میشود که از جنس مخمل است. همچنین زنان بازوبندی (بازیبند) نیز بدست میکنند که با مهرههای رنگی و سنگ تزیین میشود. البته استفاده از آن خیلی عام نیست و بیشتر در عروسی پوشیده میشود.
رنگ لباس زنان بختیاری الهام گرفته از طبیعت است، زنان و دختران جوان در لباسهای خود از رنگهای روشن استفاده میکنند ورنگ لباس خانمهای مسن، تیرهاست.
مردان عشایر بختیاری نیز از لباسهای محلی بسیار زیبایی استفاده می کنند، سرپوش مردان بختیاری کلاهی نمدی است که به آن کلاه خسروی هم گفته میشود وبه رنگهای مشکی و قهوهای روشن و تیره و سفیداست.
مردان بختیاری پیراهنی بنام “چوقا” به تن میکنند که دست بافت زنان عشایر است که از پشم بز به دو رنگ سیاه و سفید تهیه میشود و خاصیت ضد باران دارد و گرما را در زمستان نگهمیدارد و در تابستان رطوبت و خنکی را حفظ میکند.
نقشهای چوقا، ستونهایی کوتاه و بلند هستند و طرح این ستونها رااز ساختمانهای دوره هخامنشی میدانند که درآن سیاهیهاروبه پایین وسرنگونی وسفیدیهاروبه بالاوسربلندی دارد.
پوشش پایین تنه از شلواری به نام “دبیت” به رنگ مشکی استفاده میشود که شلواری گشاد و بسیار آزاد است وپوشش پا گیوهاست که در تابستان رطوبت و خنکی را حفظ میکند و در زمستان گرما را نگه میدارد.
نظرات شما عزیزان: